Moja prababcia Leokadia Karolina z Przybytkowskich malowała. jednak prawdziwym, bo zawodowym malarzem w rodzinie był jej szwagier – Wacław Chodkowski.
Urodził się 6 października 1878 roku w Kozienicach, zmarł 11 marca 1953 roku w Warszawie. Żoną była Helena Przybytkowska – rodzona siostra prababci. Mieszkali na Saskiej Kępie na ulicy Walecznych 39. Chodkowski zaliczany jest do przedstawicieli polskiego realizmu. Jego prace cechowały stonowane barwy, prostota i miękkie linie. Tematyka dotyczyła przede wszystkim codziennego życia ludzi. Artysta lubił także tworzyć portrety i krajobrazy. W 1900 roku został absolwentem warszawskiej Szkoły Rysunkowej. Nauki pobierał, podobnie, jak prababcia, u Wojciecha Gersona, ale też u Adama Badowskiego oraz Jana Kazimierza Kauzika. Należał do Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Swoją pierwszą poważną wystawę zorganizował właśnie w pracowni towarzystwa. Miało to miejsce w 1914 roku. Prezentował wtedy „Portret dziewczynki”. Kolejnymi jego obrazami były „Portret chłopczyka” i „Owoce”. W czasie II wojny światowej jego pracownia uległa zniszczeniu. Zachowały się nieliczne prace – głownie w rekach prywatnych. W 1945 roku wstąpił do Związku Polskich Artystów Plastyków. Do jego najważniejszych obrazów Chodkowskiego zaliczyć można: „Pole wilanowskie”, „Wisła po burzy” oraz „Dziewczyna w rogatywce”. Jak wyglądał?
Wacław Chodkowski – autoportret
