Przez kolejne dni będę publikować listy pradziadka Antoniego Adamskiego do prababci Karolci, czyli Leokadii Karoliny z Przybytkowskich Adamskiej. Część z nich stała się potem kanwą monodramu mojego męża Zacharjasza Muszyńskiego pt. „Listy do Skręcipitki”.
To pierwsze listy, jeszcze z czasów panieńskich.
Przez kolejne dni będę publikować listy pradziadka Antoniego Adamskiego do prababci Karolci, czyli Leokadii Karoliny z Przybytkowskich Adamskiej. Część z nich stała się potem kanwą monodramu mojego męża Zacharjasza Muszyńskiego pt. „Listy do Skręcipitki”.
To pierwsze listy, jeszcze z czasów panieńskich.
Przez kolejne dni będę publikować listy pradziadka Antoniego Adamskiego do prababci Karolci, czyli Leokadii Karoliny z Przybytkowskich Adamskiej. Część z nich stała się potem kanwą monodramu mojego męża Zacharjasza Muszyńskiego pt. „Listy do Skręcipitki”.
To pierwsze listy, jeszcze z czasów panieńskich.
Świadectwo urodzenia pradziadka Antoniego Adamskiego. Wydane w 1906 roku.
Pradziadek Antoni Adamski był kolejarzem. Oto jego wydane ponad 110 lat temu świadectwo ukończenia kursu na pomocnika maszynisty w kolei nadwiślańskiej.
Pokazywałam już kiedyś wizytówkę prababci Karolci oraz pradziadka Ludwika Piekarskiego. czas na wizytówkę pradziadka Antoniego Adamskiego. Przy okazji przypominam: kiedyś wizytówki były bez adresu, bo służyły między innymi temu, by włożyć je np. w drzwi i w ten sposób powiadomić nieobecnego w domu gospodarza, że było się u niego z wizytą. Z nadrukowanymi adresami były przeważnie wizytówki służbowe.
Ten nekrolog pradziadka Antoniego Adamskiego mam w swoich zbiorach. Teraz wiem z której jest gazety…
Kiedyś gazety informowały o takich sprawach. Dziś, gdy umiejętność czytania i pisania jest powszechna nie starczyłoby gazet na takie publikacje. (Taki wycinek mam w domu. Tu skan dzięki zbiorom Polony.)
Pradziadek Antoni Adamski najpierw skończył szkołę rządową, a potem… kursy handlowe. Oto dowód.
O tym, że pradziadek ukończył szkołę rządową przy ul. Złotej wiem z rodzinnych przekazów i wycinka z jakiejś gazety, który zachował się w domu. Tym razem znalazłam na ten temat notatkę w Kuryerze Codziennym z roku 1903.
Karol Szonert i Mieczysław Wyszomirski zginęli 2 lata później w czasie pochodu 1 majowego.
