Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Prawdopodobnie pradziadka Antoniego Adamskiego, bo to on jeździł za Ural. To jest skała niedaleko miasta Złatoust.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Oto kolejna z pocztówek. Prawdopodobnie pradziadka Ludwika, bo to on jeździł na Krym. To jest Kercz i słynne schody na górę Mitrydat. Byłam tu w 2009 roku.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo to on był na Kaukazie. To jest Erewań.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo to on był na Kaukazie. To jest droga z Batumu do Artwinu. To miasto na Kaukazie, na płd. od Batumu, blisko rzeki Czorochu. Dawniej rosyjskie, należy od r. 1921 do Turcji.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Prawdopodobnie pradziadka Ludwika piekarskiego. To jest Suchumi. jak podaje Wikipedia to stolica republiki autonomicznej Abchazji wchodzącej w skład Gruzji, jednak de facto stolica państwa nieuznawanego. Do 16 sierpnia 1936 miasto w języku rosyjskim oficjalnie nazywało się Suchum, później przemianowane zostało na odpowiadające językowi gruzińskiemu Suchumi, aby ponownie wrócić do dawnej nazwy Suchum po wojnie gruzińsko-abchaskiej (1992-1993) Miasto jest ulokowane w zatoce, na wschodnim wybrzeżu Morza Czarnego. Znane jest ze swych sanatoriów, źródeł mineralnych i łagodnego, podzwrotnikowego klimatu. Do roku 1992, czyli do wybuchu wojny gruzińsko-abchaskiej, był to ważny węzeł komunikacyjny oraz centrum turystyczne, a zarazem miasto wielokulturowe i wielonarodowościowe, zamieszkane przez przedstawicieli kilku rozmaitych nacji, gdzie w powszechnym użyciu było dziewięć różnych języków (z abchaskim, gruzińskim i rosyjskim na czele).
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo to on był na Kaukazie. Jest to tzw. Gruzińska Droga Wojenna. Jak podaje Wikipedia jest to główny szlak przechodzący w poprzek Wielkiego Kaukazu. Biegnie z Tbilisi (w Gruzji) do Władykaukazu (w Osetii Północnej) łącząc regiony Południowego i Północnego Kaukazu. Gruzińska Droga Wojenna ma długość 208 km a w najwyższym punkcie, tj. na Przełęczy Krzyżowej wznosi się na wysokość 2379 m n.p.m.
Szlak dobrze znany był już w starożytności. Od początku wykorzystywały go armie (np. rzymskie, perskie, mongolskie), kupcy a nawet całe ludy wędrujące między Azją i Europą. W czasach gruzińskiej monarchii szlak ten był mocno ufortyfikowany i najczęściej podległy bezpośrednio królom. Obecna nazwa wiąże się z dziewiętnastowieczną modernizacją, która zwiększyła znaczenie militarne szlaku. Wówczas władze rosyjskie poszerzyły i wzmocniły istniejącą drogę, co pozwoliło na szybki przerzut dużych oddziałów w czasie wojny z północnokaukaskimi góralami w Czeczenii i Dagestanie. Wzdłuż Gruzińskiej Drogi Wojennej zachowało się wiele zabytkowych świątyń i budowli obronnych, które w połączeniu z malowniczym krajobrazem stanowią wielką atrakcję turystyczną. Sa to m.in. twierdza Ananuri, ośrodek narciarstwa w Gudauri, Przełęcz Krzyżowa, kościół Cminda Sameba – Gergeti (Świętej Trójcy), góra Kazbek oraz Wąwóz Darialski i Ermołowski Kamień i wieś Lars widoczne na tej fotografii.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Prawdopodobnie pradziadka Antoniego Adamskiego, bo to on był w Moskwie. To Kreml widok z Kazanki.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo to on był na Krymie. To jest Gurzuf, czyli osiedle typu miejskiego na Półwyspie Krymskim, podlegające pod jałtańską radę miejską.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo to on był na Kaukazie. Jest to tzw. Gruzińska Droga Wojenna. Jak podaje Wikipedia jest to główny szlak przechodzący w poprzek Wielkiego Kaukazu. Biegnie z Tbilisi (w Gruzji) do Władykaukazu (w Osetii Północnej) łącząc regiony Południowego i Północnego Kaukazu. Gruzińska Droga Wojenna ma długość 208 km a w najwyższym punkcie, tj. na Przełęczy Krzyżowej wznosi się na wysokość 2379 m n.p.m.
Szlak dobrze znany był już w starożytności. Od początku wykorzystywały go armie (np. rzymskie, perskie, mongolskie), kupcy a nawet całe ludy wędrujące między Azją i Europą. W czasach gruzińskiej monarchii szlak ten był mocno ufortyfikowany i najczęściej podległy bezpośrednio królom. Obecna nazwa wiąże się z dziewiętnastowieczną modernizacją, która zwiększyła znaczenie militarne szlaku. Wówczas władze rosyjskie poszerzyły i wzmocniły istniejącą drogę, co pozwoliło na szybki przerzut dużych oddziałów w czasie wojny z północnokaukaskimi góralami w Czeczenii i Dagestanie. Wzdłuż Gruzińskiej Drogi Wojennej zachowało się wiele zabytkowych świątyń i budowli obronnych, które w połączeniu z malowniczym krajobrazem stanowią wielką atrakcję turystyczną. Sa to m.in. twierdza Ananuri, ośrodek narciarstwa w Gudauri, Przełęcz Krzyżowa, kościół Cminda Sameba – Gergeti (Świętej Trójcy), góra Kazbek oraz Wąwóz Darialski i Ermołowski Kamień i wieś Lars widoczne na tej fotografii.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo jego charakterem pisma jest z tyłu podpisana. Tambow to miasto obwodowe w środkowej części Rosji, na Nizinie Ocko-Dońskiej, nad Cną (dorzecze Wołgi).
