Pisałam tu kilkakrotnie, że brat mojego pięć razy pradziadka, czyli praprapraprapradziadka Bogusława Augusta Bogumiła Nieszkowskiego – Leon Nieszkowski był prezydentem Kalisza i marszałkiem szlachty powiatu kaliskiego. Jego córka Paulina wyszła za rosyjskiego pułkownika, który potem awansował do stopnia generała. Nazywał się Michał Sobolew. Ich córka wyszła za mąż za księcia Włodzimierza Teniszewa. Z Gazety Handlowej z 1866 roku wynika, że dostał spore wynagrodzenie likwidacyjne za odziedziczone po ojcu Mikołaju dobra donacyjne Kozłów Szlachecki.

WYKAZ SZCZEGÓŁOWY Tabel likwidacyjnych, ostatecznie zatwierdzonych przez Komisyę Likwidacyjną Królestwa Polskiego, dla wszystkich w ogóle dóbr w Królestwie znajdujących się, tudzież o ilości przyznanego i odesłanego przez tęż Komisyę wynagrodzenia likwidacyjnego od 20 lipca (1 sierpnia) do 20 sierpnia (1 września) 1866 roku. Gubernia Warszawska. (…) Powiat Łowicki: Książe Włodzimierz Teniszew, Dobra donacyjna Kozłów-Szlachecki, rs. 2856 kop. 83; Karol Zabłocki, Rybno, rs. 38121 kop. 2; Józef Krzymuski, Kożuszki, rs. 2968; Joachim Kurakowski, Oryszew, rs. 13521 kop. 13.

A co do samej miejscowości Kozłów Szlachecki to jak podaje Wikipedia jest to:

Wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Nowa Sucha. Miejscowość leży nad Bzurą. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego. We wsi znajduje się kościół pw. św. Mikołaja wzniesiony w 1470 z wieżą dobudowaną w XIX wieku.

Z kolei w Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego napisano o tej miejscowości:

Kozłów-Szlachecki, wś i folw. pow. sochaczewski, gm. Kozłów-biskupi, par Kozłow Szlachecki. Była tu st. poczt, przy głównym trakcie warsz.-toruńskim, między Sochaczewem a Łowiczem, o milę i trzy ćwierci za Sochaczewem. Posiada kościół par. murowany, erygowany w 1205 r. przez Mikołaja ówczesnego dziedzica K. W 1827 r. było tu 33 dm., 314 mk. Par. K. szlachecki dek. sochaczewskiego: 916 dusz. Dobra K. Szlachecki i Dębsko stanowiły własność rządu; r. 1838 nadane na praw ach majoratu generał-majorowi Mikołajowi księciu Teniszew. Dobra K. szlachecki składają się z folwarku i wsi tejże nazwy; rozległość dominialna podług wiadomości z r. 1854 wynosi mr. 1226, nadto grunta poczty mr. 32 i probostw a mr. 188. Wieś K. Szlachecki osad 20, z gruntem mr. 389, przy własności rządu pozostała kolonia Dębsko z przestrzenią mr. 870, kolonia Tyczynogi mr. 90, lasu mr. 609, czyli razem mr. 1569 3.) K., wś, pow. nowo-miński, gm. Łukowiec par. Parysów , u zbiegu rz. Jaliny i Redli ze Świdrem. W 1827 r. było tu 27 dm., 200 mk. W r. I8 6 0 liczyła domów 28 i 294 mieszkańców. K. w raz z przyległą wsią Górki i Gołełąki, stanowiące niegdyś całość dóbr, miał 90 włók powierzchni. N a szczególną uwagę zasługuje tu ręką ludzką usypany kopiec, przeszło 800 pr. kw . u podstawy a 80 st. wysokości liczący, szeroką na 30 st. fosą otoczony, na wierzchołku którego szczątki istniejącego zamczyska dotąd są widzialne. W około tej góry kopane stawy i sadzawki, dziś już zarosłe i na łąki zamienione, zajmują przeszło włók 13, a wydobyta z nich ziemia miała posłużyć do usypania kopca. Według miejscowych podań olbrzymią te pracę mieli wykonać zabrani do niewoli jeńcy tatarscy czy tureccy. Mniemanie to zdaje się potwierdzać miejscowość tej wsi nosząca nazwę „Turkoskie doły “ , a bardziej jeszcze nazwiska z sąsiedniej wsi Gołe łąki włościan, jak: Katasa, Kadej, Turek, Rajśzmidyn. Obłoża, Bantruk, Bajdurek, brzmieniem swym a nawet rysam i twarzy przypominających wschodnie swoje pochodzenie. Są to zapewne potomkowie osiedlonych tu tatarskich czy tureckich jeńców. W 1656 r., gdy Szwedzi zbliżali się pod Warszawę, Marya Ludwika, małżonka Jana Kazimierza, w zamku kozłowskim szukała schronienia a zmuszona i stąd uchodzić, srebra stołowe i kosztowności w żelaznej umieszczone skrzyni kazała w zamkowej zatopić studni, którą bezzwłocznie k a mieniami i ziemią zasypano. Tak głosi przynajmniej miejscowe podanie. Od r. 1526 do 1648 dobra K. zostawały w posiadaniu rodziny Parysów, dziedziców pobliskiego miasteczka Parysowa, 1660 przeszły na własność Stanisława Linkhaus, 1730 generała Renard, 1749 Franciszka Bielińskiego marsz. w. kor., jak świadczą istniejące dotąd tu i owdzie graniczne kamienie z jego herbami. Od rodziny Bielińskich drogą kupna przeszedł K. na własność Jana Maszkowskiego, od którego w 1823 nabył go Leopold Eysymont, major b. wojsk pols., i dotąd w posiadaniu jego spadkobierców pozostaje. (A d .G r.). Według Tow. Kred. Ziems. tow. K. z wsiami K., Górki i Gołęłąki rozległy mr. 633: gru n ta orne i ogrody mr. 167, łąk mr. 104, pastw isk mr. 52, lasu mr. 289, nieużytki i place mr. 21; bud. z drzewa 17. Wś Kozłów osad 24, z gruntem mr. 280; w ś Górki, os. 7, z gruntem mr. 14; wś Gołęłąki, os. 13, z gruntem mr. 179. Por. Górki. 4.)

Źródło: http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_IV/560