Stryj Antka nigdy nie poznałam, gdyż zginął w powstaniu warszawskim mając niespełna 16 lat. Zostały po nim dokumenty i kilka dziecięcych książeczek. Między innymi ta z ilustracjami dziś już niemal zapomnianego Adama Antoniego Piotrowskiego. Oto pierwsze jej strony…
Stryj zginął 7 września 1944 roku w powstaniu Warszawskim. Miał niecałe 16 lat… Dziadkowie wszystko co po nim zostało przechowywali jak skarby.
Stryj w szkole brał udział w jakimś przedstawieniu. Z kartki wnioskuję, że grał… Florka. Stryj zginął 7 września 1944 roku w powstaniu Warszawskim. Miał niecałe 16 lat… Dziadkowie wszystko co po nim zostało przechowywali jak skarby.
Kwitek za jakieś lekarstwo dla chorego stryja Antka. Stryj zginął 7 września 1944 roku w powstaniu Warszawskim. Miał niecałe 16 lat… Dziadkowie wszystko co po nim zostało przechowywali jak skarby.
Na co stryj Antek zachorował? Nie wiem. Z listu nic nie wynika.
Wbrew pozorom stryj Antek prenumerował to samo, co ja w jego wieku. Tyle, że w jego czasach jeszcze nie rysował Gwidon Miklaszewski.
Przed wojną stryj Antoni Piekarski uczył się gry na fortepianie, francuskiego i wielu innych rzeczy… We wrześniu 1939 roku w czasie jednego z bombardowań Warszawy pianino wydało ostatni dźwięk… nauka francuskiego została potem zakazana. A stryj zginął 7 września 1944 roku w powstaniu Warszawskim. Miał niecałe 16 lat… Dziadkowie wszystko co po nim zostało przechowywali jak skarby.
Te fotografie znalazłam schowane w specjalnej teczce. Była w niej m.in. koperta z napisem: „zdjęcia Anteczka”. Te dwa zrobiły na mnie duże wrażenie, bo patrzy na mnie z nich dość poważny młody człowiek. A przecież trzeba pamiętać, że zginął mając niespełna 16 lat…
Oto szkolna fotografia mojego stryja Antoniego. On to jest ten po lewej stronie od nauczyciela. Fotografia o tyle ciekawa, że na odwrocie podpisali się jego koledzy… Który z nich jest który? Kto z nich przeżył wojnę? Nie wiem.
