Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. To na pewno pradziadka Ludwika, bo to ob był na Kaukazie. To jest Tyflis, czyli dzisiejsze Tbilisi.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. To na pewno pradziadka Ludwika, bo to ob był na kaukazie. To jest Bordżomi i słynne ujęcie uzdrowiskowej wody mineralnej Borżomi.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. To na pewno pradziadka Ludwika, bo podpisana przez niego. Wysłał ją do żony prababci Zosi z Ruszczykowskich Piekarskiej z Rostowa nad Donem. To most przez rzekę Don.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Prawdopodobnie pradziadka Ludwika, bo to on był na Krymie. To Eupatoria. Byłam tu w 2009 roku.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo to on był na Kaukazie. To jest Gelendżyk, czyli miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, popularny kurort na kaukaskim wybrzeżu Morza Czarnego. Jak podaje Wikipedia miasto położone jest 25 km na południowy wschód od Noworosyjska, nad Zatoką Gelendżycką. Pierwsze osadnictwo w tym rejonie, po którym pozostały ślady w postaci megalitycznych dolmenów pochodzi sprzed 3 tysiące lat p.n.e. W IV wieku n.e. nad zatoką założona została grecka osada handlowa Torik (gr. Τορικος), potem miasta bizantyjskie Pagry i Jeptała. Później zamieszkana przez Adygów, nazwa od tureckiego słowa “gelend-żyk”, co oznacza białą niewiastę. Od XV wieku do 1829 roku w Imperium Osmańskim na mocy warunków pokoju w Adrianopolu w 1829 roku. W 1831 założona rosyjska osada Gelendżyk przez generała J.A. Bierchmana. W latach 1854-1857 w czasie wojny krymskiej zniszczony i dopiero w 1864 powstała wojskowa stanica Gelendżykskaja, od 1896 wielonarodowa wieś. W roku 1900 otwarto tu pierwsze sanatorium, od 1907 kurort, w 1913 otwarto sanatorium dziecięce dla dzieci chorych na gruźlicę. Od 1915 status miasta.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo to on był na kaukazie. To jest Tyflis, czyli dzisiejsze Tbilisi.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo to on jeździł na Krym. To jest pałac w Liwadii. Byłam tu w 2009 roku. Jak podaje Wikipedia początki założenia parkowo-pałacowego sięgają 1834, gdy polski magnat Leon Potocki, syn Seweryna, na zakupionym przez siebie terenie zbudował niewielką rezydencję, kaplicę katolicką i park. W 1860, po śmierci Potockiego, posiadłość kupił cesarz Aleksander II Romanow. Na jego polecenie Hipolit Monigetti przebudował dom Potockich na pałac, zbudował kaplicę prawosławną i wybudował Mały Pałac (dziś nie istnieje) oraz oranżerię. W 1895 znacząco powiększono i odnowiono park Potockich. W 1910–1911, na polecenie Mikołaja II Romanowa, rozebrano stary budynek, w miejscu którego architekt Nikołaj Krasnow wybudował neorenesansowy pałac, większy i bardziej reprezentacyjny, zwany Białym lub Wielkim. Zbudowany jest z białego górnokredowego wapienia przywiezionego z Inkermanu, fasady i wnętrza ma wykończone białym marmurem karraryjskim oraz białymi stiukami, czemu pałac zawdzięcza swą nazwę. Wewnątrz pałacu powstało tzw. „Patio włoskie”, również bogato zdobione marmurem i w stylu neorenesansowym. Krasnow dobudował do świątyni Potockich zachodnią część, znacznie powiększając pierwotną kaplicę. W następnych latach powstało w kompleksie kilka budynków gospodarczych oraz rezydencji dworzan. Pałac w Liwadii był ulubionym miejscem letniego wypoczynku władców Rosji. Zmarł tu w 1894 cesarz Aleksander III Romanow. Rodzina ostatniego rosyjskiego monarchy Mikołaja II przebywała tu czterokrotnie i spędziła łącznie rok. Po rewolucji bolszewickiej i ostatecznym upadku władzy białych pałac upaństwowiono. W latach 1925–1974, z krótkimi przerwami w całym kompleksie mieściło się sanatorium. Od 16 lipca 1974 w Wielkim Pałacu mieści się muzeum, początkowo poświęcone głównie Konferencji jałtańskiej (podczas jej trwania w liwadyjskim pałacu rezydował prezydent Stanów Zjednoczonych Franklin D. Roosevelt), a obecnie także rodzinie carskiej Mikołaja II. Wyposażenie ruchome z czasów carskich nie zachowało się. W parku pałacowym liczne cenne okazy drzew, m.in. mamutowców, ale park jest zaniedbany.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo to on był na Kaukazie. To jest Baku.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo to on był na Kaukazie. To jest Tyflis, czyli dzisiejsze Tbilisi i ogród botaniczny wraz ze starą twierdzą.
Dawniej ludzie zbierali pocztówki. Pradziadek Ludwik Piekarski (ojciec dziadka Bronisława piekarskiego) i pradziadek Antoni Adamski (ojciec babci Janki z Adamskich Piekarskiej) sporo podróżowali, gównie wgłąb Rosji. Została po nich spora kolekcja pocztówek. Pokazują jak wyglądała Rosja w czasach carskich.
Oto kolejna z pocztówek. Na pewno pradziadka Ludwika, bo to on był na Kaukazie. To jest Surami. jak podaje Wikipedia jest to osiedle typu miejskiego w środkowej Gruzji, w regionie Kartlii Wewnętrznej. To uzdrowisko i ośrodek wypoczynkowy. Miejsce śmierci znanej poetki Łesi Ukrainki.
