Babcia Janka miała 17 lat, kiedy została półsierotą, bo na gruźlicę zmarł jej tata, a mój pradziadek Antoni Adamski. Pradziadek był urzędnikiem kolejowym. Po nim należała się więc jej zniżka na jazdę koleją. Oto uprawniająca do tej zniżki legitymacja.
Z dzisiejszego dowodu – prawie nic. Zdawkowe dane osobowe w postaci Imienia, nazwiska, daty urodzenia, adresu zamieszkania i rysopisu sprowadzającego się do wzrostu, koloru włosów i oczu. A kiedyś?
Najstarszy dowód osobisty mieszkańca Warszawy pochodzi z lat 60-tych XIX wieku. Mam w domu jeden z nich. Należał do mojej praprababci – Julii (tu napisano: Julianny) ze Stalskich Piekarskiej.
Ponieważ fotografia była wtedy rzadkością (choć rzecz jasna fotografowano się), więc właściciel był dokładnie opisywany. 
