Pisałam już, że Krosnowscy to rodzina męża mojej ukochanej ciotki (a właściwie babci) Stefanii z Ruszczykowskich Krosnowskiej (1913-1991). Walenty Krosnowski był rodzonym bratem pradziadka jej męża Ryszarda Krosnowskiego.

Walenty Krosnowski należał do tzw. Belwederczyków, bo do historii przeszedł jako uczestnik ataku na Belweder w noc listopadową (29 XI 1830), czyli pierwszego zbrojnego wystąpienia powstańców listopadowych. Należał do grupy atakującej siedzibę wielkiego księcia Konstantego od strony ogrodowej. Choć szturm belwederski zakończył się niepowodzeniem, ale wielki książę Konstanty bezpowrotnie utracił władzę w Królestwie Polskim. Niestety Krosnowski w czasie ataku, jako jedyny belwederczyk, wpadł w ręce Rosjan. Wolność odzyskał już po kilku dniach, gdy wielki książę Konstanty zezwolił wiernym mu polskim oddziałom wojskowym powrócić do Warszawy i połączyć się z powstańcami. W trakcie zrywu Krosnowski dosłużył się stopnia porucznika w 2 Pułku Mazurów. A po upadku powstania udał się, wraz z tysiącami rodaków, na emigrację do Europy zachodniej. Zatrzymał się w Paryżu gdzie wstąpił do Komitetu Narodowego Polskiego (1832) i Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Przez władze francuskie uważany był za „pijaka i rozpustnika” – dlatego w listopadzie 1832 otrzymał polecenie wyjazdu do Montpellier. Zachorował jednak na reumatyzm syfilityczny i pozostał w stolicy. Zmarł 15 sierpnia 1878 roku w Paryżu.