Archiwa tagu: Dziewiętnastoletni marynarz

Drugie wydanie “Dziewiętnastoletniego marynarza”

Zarówno w księgarniach stacjonarnych jak i internetowych jest już drugie wydanie  dokumentalnej książki pt. “Dziewiętnastoletni marynarz”. Ukazało się nakładem wydawnictwa Nautica, które zaproponowało publikację pod wpływem projektu “Dziewiętnastoletni marynarz – online“. Skany oryginałów listów od dawna znajdują się na portalu. Warto jednak zajrzeć do książki, w której są one zebrane w całośś, okraszone przypisami, komentarzami i opowieścią o rodzinie. Drugie wydanie jest uzupełnione o pewne fakty, a także dokumenty. Jest też dostępne w księgarniach internetowych w postaci e-booka.
Tytuł: Dziewiętnastoletni marynarz Autor: Piekarska Małgorzata Karolina Numer ISBN: 978-83-958682-7-6 Kod kreskowy (EAN): 9788395868276 liczba stron: 120 Wydawnictwo: Nautica Format: 14.5 x 20.5 cm Waga: 230 g Rok wydania: 2021
    Za jeden kubek ten Kuj się tu cały dzień O! Czarna kawo! Smak swój zmień!
Śpiewali w latach dwudziestych ubiegłego wieku na melodię „Bajadery” Imre Kalmana kadeci Szkoły Morskiej w Tczewie. Pierwszej państwowej szkoły morskiej w odrodzonej Polsce, w 1930 roku przeniesionej do Gdyni. Wśród nich dziewiętnastoletni Zbyszek Piekarski. Inteligentny, dowcipny młody człowiek, obdarzony zmysłem obserwacji rasowego reportażysty, marzący o dalekich podróżach. Niestety jego marzenia nie zostaną spełnione a młode życie zakończy się niespodziewanie. Pozostaną listy pisane do rodziny. Zabawne, szczere, zadziwiające przenikliwością i spostrzegawczością piszącego. Dzięki nim poznajemy realia życia młodych marynarzy i tczewskiej szkoły. Śledzimy losy polskiej rodziny, w czasach gdy para spodni kosztowała 6 mln marek a zakup cyrkli poważnie obciążał jej budżet. Towarzyszymy kadetom w rejsie „Lwowa” do Francji i spotykamy wybitne postaci marynarki – jak kpt. Konstanty Maciejewicz czy kpt. Mamert Stankiewicz. Małgorzata Karolina Piekarska zebrała w swojej książce listy Zbyszka (swojego stryjecznego dziadka), zdjęcia z archiwum rodzinnego i rodzinne opowieści. Stworzyła w ten sposób pełen emocji portret niezwykły – dziewiętnastoletniego marynarza i czasów w jakich przyszło mu żyć. Książkę od której nie sposób się oderwać. Małgorzata Karolina Piekarska stworzyła książkę niezwykłą. Za pomocą kompilacji listów i dokumentów, opatrzonych wstępem, relacjami z rodzinnego archiwum pamięci i licznymi zdjęciami, rekonstruuje szkolne lata swojego stryjecznego dziadka Zbigniewa Piekarskiego, słuchacza Szkoły Morskiej w Tczewie. W tle – historia tejże szkoły, bogato ilustrowana archiwalnymi fotografiami. Młode życie świetnego epistolografa i jego marynarską karierę przerwała tragiczna śmierć. Autorka stara się więc ocalić przynajmniej pamięć o dziewiętnastoletnim marynarzu.
Udostępnij na:

Pocztówki z podróży Zbyszka cz.1

Brat mojego dziadka, Zbigniew Piekarski, jak już wielokrotnie pisałam, był uczniem szkoły morskiej w Tczewie. Stał się też bohaterem mojej książki “Dziewiętnastoletni marynarz”. Prezentowałam już tu częściowo jego listy. Czas na pocztówki i to te strony niezapisane, a pokazujące co zwiedzał…  Najpierw jednak statek, którym popłynął do Cherbourga.

lwowDunkierka-list-48 arras-list-47 Paryz-list-49 rouen-list-46 rouen-list-52 rouen-list-53 Gdansk-list-58

Udostępnij na:

Marynarskie listy Zbigniewa cz. 1

Na podstawie marynarskich listów powstała moja książka “Dziewiętnastoletni marynarz”.

okladka

Czas pokazać same listy. Oto pierwsza ich partia.

list-4 list-5 list-6 list-7

Kochany Tatusiu!
W ostatnim liście (przedostatniego nie było!) prosiłem aby Tatuś był łaskaw napisać mi jakie egzamina muszę zdawać! Odpowiedzi nie ma. Więc myślę, że Tatuś tego listu nie odebrał. A więc proszę, by Tatuś z łaski swojej napisał z jakich przedmiotów mam zdawać egzamina i to jak najprędzej, bo czasu mam niewiele, a roboty dość. Głównie chodzi mi o to, czy będę zdawał z Przyrody czy też nie. A zatem pozostaję z głębokim poważaniem. Całujący rączki
(-) Zbyszek
Bardzo proszę o pospieszną odpowiedź. Bronkowi pyska.
Częstochowa, 15 lutego 1923

list-8

Bronek!
Odpiszesz mi raz nareszcie czy nie? Piszę już trzecią kartkę, a nie mam żadnej odpowiedzi. O ile Ojca nie ma w Warszawie to racz przynajmniej napisać gdzie jest, w Kowlu czy gdzieś. Nic nie raczysz napisać tak jakbyś nie wiedział że Mama się niepokoi jak nie ma od dłuższego czasu listów od Was. O ile Tatuś jest w Warszawie to proś, by napisał do Mamy parę słów i zajrzał do tej kartki co mi ją przysłali ze Szkoły Morskiej, czy będę musiał zdawać egzamina z Przyrody czy też nie. Czekam na odpowiedź.
(-) Zbyszek.
Częstochowa, 21 lutego 1923

list-9

Kochany Tatusiu!
Bardzo dziękuję za list, który mnie niezmiernie ucieszył gdyż o ile zdawać będę tylko te egzamina o których Tatuś pisze, to będę miał o wiele mniej roboty i będę mógł się lepiej do nich przyszykować, a co za tem idzie będę pewniejszy dobrych rezultatów. Wczoraj telegrafowałem, bo Mama b. się niepokoiła, że tak dawno nie miała listu ani od Tatusia ani od Bronka i myślała, że może kto jest chory. Uwagę Tatusia z wdzięcznością przyjmuję i przepraszam gdyż pisząc to nie chciałem Tatusia urazić, a w moje przywiązanie Tatuś chyba nie wątpi[1]. Więc jeszcze raz przepraszam za ten nietakt, a raczej głupstwo, które mi Tatuś pewnie wybaczy. Całuję rączki Tatusiowi, a Bronkowi pyska szczerze kochający
(-) Zbyszek
Częstochowa, 26 lutego 1923


[1] Zapewne chodzi o to, że mimo, iż w poprzednim liście znalazły się sformułowania “bądź łaskaw” etc. list był jednak trochę rozkazujący. Wtedy najwyraźniej uchodził w tonie za niegrzeczny.

list-10 list-11

Kochana Mamo!
List Mamy odebrałem i bardzo za niego dziękuję. Bardzo mi jest niemiło że Mamusia przyśle mi tyle pieniędzy, może to naruszy Maminy budżet? Czemu Tatuś nie może mi przysłać? W kasie mam obecnie 100 długu, tak że nawet ten list jedzie za pożyczone znaczki. Ile będą kosztowały guziki nie wiem może jakieś 400.000 mkp. Naramienników nie będę kupował gdyż nie wiem czy się w ogóle utrzymam w szkole. Wychowawca powiedział mi wyraźnie „Tylko kilku z was dostanie gwiazdkę reszta wróci do domu”. Zachowuję się dobrze, wracam do domu wczas, nigdy się nie spóźniam, a to ma duże znaczenie. Wczoraj jeden zaalarmował szkołę i dostał się do paki, a kilku innych spóźniło się to ich wychowawca tak osądził: „Ile minut się spóźniliście?” – „Pięć” – „Pięć dni bez urlopu!” i ci wszyscy są już kandydatami na tych co pojadą do domu. Każdy występek jest zapisywany, a potem za to wylewają. Napiszę Mamusi z jakich przedmiotów stoję dobrze: Mechanizmy okrętowe (bardzo dobrze) Kreślenie (b.d.) Warsztaty (b.d.) Niemiecki (d.) Algebra (d.) Trygonometria (d.) fizyka (b.d.) Budowa okrętów (b.d.) Angielski (średnio) Z Polskiego była dziś klasówka, więc się okaże jak stoję, to co piszę to określenia jak ja się czuję. Z algebry będzie wypracowanie jutro, ale nie mam czasu na przygotowywanie się. Bo od 8:00-12:30 lekcje, 12:30-13:00 obiad, 13:00-14:00 wolne, 14:00-20:00 lekcje i warsztaty, 20:00-22:00 warta i spać, ale jakoś sobie radę dam. O „Lwowie” nic nie słychać, podobno na Nowy Rok będzie w Gdańsku, ale mówią oficerowie, że ten Nowy Rok to będzie w marcu. Kurtka moja będzie gotowa jak zapłacę, więc w czwartek – piątek. Zapomniałem Mamusiu napisać, że będzie mi potrzebna kłódka jeszcze jedna. Napisałem do Tatusia po książki, ale widzę, że z tego nic nie będzie. Przedwczoraj miałem fatalny dzień. Na ćwiczeniach nie udały mi się strzały, choć nikt wiele lepiej nie strzelił. Jak trafiłem podam Mamie w naturalnej wielkości.
(tu rysunek)
To jedno, drugie gdy rozsypaliśmy się w tyralierce to mi przy padaniu złamał się ołówek i wypadł z kieszeni scyzoryk, którego już nie znalazłem. Okropnie się wtedy zmachałem, bo trwało to 3 godziny z górą. W niedzielę zamiast uczyć się łaziliśmy po mieście na pogrzebie trzech kolejarzy, którzy zginęli podczas starcia pod Zajączkowem. Na tem już zakończę, bo zaczyna się wykład.
Całuję Mamę i Babusię
(-) Zbyszek
Tczew, 5 października 1923
Cerę mam taka samą, tylko że nie mam już pryszczy, za to masę wągrów, które z rzadka wyciskam i na oku robi mi się jęczmień, nie idę do doktora bo powiedzą “łaził do doktora, chorował, won go z budy”. I tak samo przejdzie.
Wszystkim Bankowcom ukłony.

list-11b

Udostępnij na:

Dokumenty Zbyszka – dziewiętnastoletniego marynarza

Już trochę tu pisałam o Zbigniewie Piekarskim uczniu szkoły morskiej w Tczewie. W końcu to nie tylko brat mojego dziadka, ale i bohater mojej książki “Dziewiętnastoletni marynarz”.

okladka

Teraz czas na jego dokumenty.

legitymacja-szkolna-tyflis

Tu legitymacja szkolna ze szkoły w Tyflisie – dziś Tbilisi.

legitymacja-szkolna-baku

Tu legitymacja ze szkoły w Baku. Rok później jego najstarszy brat (mój dziadek Bronisław Michał Piekarski) i Ojciec (mój pradziadek Ludwik Roch Piekarski) w tymże Baku zostali aresztowani przez władze bolszewickie.

ksiazeczka4

To książeczka żeglarska

ksiazeczka1

Z niej wiadomo, że w Warszawie mieszkał przy ul. Długiej, czyli… w Pasażu Simonsa.

ksiazeczka2

Tu widoczny podpis Mamerta Stankiewiczaksiazeczka3
legitymacja

A  to fotokopia legitymacji szkolnej. oryginał podarowaliśmy z tatą do Izby Pamięci spadkobierczyni szkoły morskiej., Można go teraz oglądać w Szkole Morskiej w Gdyni.

dowod-osobisty 

Udostępnij na: