Oto jedyne w moich zbiorach kolorowe zdjęcia zrobione przez tatę. Kończymy V klasę podstawówki. Szkoła Podstawowa nr 92 w Warszawie. Wtedy jeszcze im. Ernesto che Guevary. Wychowawczyni pani Halina Duk – nauczycielka matematyki.
Oto jakaś szkolna majówka. Poszliśmy na nią całą klasą. Była to klasa w szkole podstawowej nr 92 wtedy im. Ernesto Che Guevary. Tu muszę przyznać, że nienawidziłam swojej wychowawczyni pani Mieczysławy Krystosik i mimo upływu lat (i wody w Wiśle) uczucie to nie słabnie, choć zapewne pani już nie żyje. Była jednak nauczycielką niesprawiedliwą. Wielokrotnie oskarżyła mnie bezpodstawnie o rzeczy, których nie zrobiłam, wielokrotnie mnie uderzyła, wykręcała mi uszy, kazała stać w kącie itd. Co najgorsze rodzice zupełnie mi nie wierzyli, że ta urocza pani może takie rzeczy robić. Nie miałam więc w nikim wsparcia… Oto majówka z potworem. na zdjęciach sporo moich kolegów. Zdjęcia nieostre. Zrobione przeze mnie moją Smieną symbol, którą dostałam na I komunię.
Gdy robiłam dla Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego krótką „migawkę” o dzieciństwie prapradziadka zapomniałam wziąć ze sobą aparata fotograficzny, by trochę dokładniej pofotografować miejsca związane z jego dzieciństwem. Pora to nadrobić. Oto część szósta. Kościół wizytek. Tu śpiewał Te deum laudamus na zakończenie szkoły, tu brał slub z moją praprababcią Julią ze Stalskich.
„…po odśpiewaniu Tedeum Laudamus w kościele pp. Wizytek i poświęceniu nas p księdza prefekta Mikoszewi… pożegnaliśmy się z profesorami i inspektorem Sobolewskim i opuściliśmy świątynie udając się do domów.) (…)
„…ożeniłem się z p. Julią ze Stalskich córką Łukasza i Józefy z Dobosiewiczów córki Jacentego i małżonki tego Barbary z Pechników Dobosiewicz”. Ślub odbył się 19 lutego 1867 r. w kościele p.p. Wizytek.”
Gdy robiłam dla Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego krótką „migawkę” o dzieciństwie prapradziadka zapomniałam wziąć ze sobą aparata fotograficzny, by trochę dokładniej pofotografować miejsca związane z jego dzieciństwem. Pora to nadrobić. Oto część piąta. Zakończenie szkoły.
„W r: 1857 w dniu 28 czerwca po zakończeniu Aktu uroczystego w Pałacu Kazimierzowskim…”
Gdy robiłam dla Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego krótką „migawkę” o dzieciństwie prapradziadka zapomniałam wziąć ze sobą aparata fotograficzny, by trochę dokładniej pofotografować miejsca związane z jego dzieciństwem. Pora to nadrobić. Oto część czwarta. Szkoła.
„w 1853 zdałem egzamin do klasy 1-szej szkoły Powiatowej realnej Nr 2 przy ulicy Freta w gmachu klasztornym Dominikanów (w starszym dokumencie napisano:) „której okna z wszystkich klas wychodziły na ulicę Starą z wylotem p. bramę na ulicę Mostową.) W 1857 uzyskałem patent ukończonych 4ch klas i otrzymanych w klasie 1ej list pochwalny w 2 i 3 nagrody ogólne i w 4ej list pochwalny, które zachowane u mnie.”
A oto to miejsce dziś.
Gdy robiłam dla Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego krótką „migawkę” o dzieciństwie prapradziadka zapomniałam wziąć ze sobą aparata fotograficzny, by trochę dokładniej pofotografować miejsca związane z jego dzieciństwem. Pora to nadrobić. Oto część trzecia. Nowy dom.
„Dnia 1 Października rodzice przeprowadzili się na ulicę Podwale nr 500c”
Czyli gdzieś tu… zaznaczyłam to miejsce niebieską kropką. Oto jak ono wygląda na zdjęciach.
Gdy robiłam dla Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego krótką „migawkę” o dzieciństwie prapradziadka zapomniałam wziąć ze sobą aparata fotograficzny, by trochę dokładniej pofotografować miejsca związane z jego dzieciństwem. Pora to nadrobić. Oto część druga. Pożar.
„W dniu 15 sierpnia w dzień Wniebowzięcia Matki Boskiej, staliśmy się ofiarą ognia, który powstał w fabryce Braci Evans przy ulicy Świętojerskiej, sąsiadującej z posesją Haselberga, od 2-go podwórza, budynek cały był drewniany, prędko więc uległ spaleniu, tak że niewiele można było uratować z mienia i pracowni. Noc przepędziliśmy na placyku pod kościołem S.S. Sakramentek na Nowem Mieście.”
Czerwoną kropką zaznaczyłam placyk przed kościołem S.S. Sakramentek na Nowym Mieście. Niebieska kropka to mnij więcej jego dom.
Bracia Evans byli gdzieś obok tego domu.
Fabryka wyglądała tak…
T w tle to kośćiół św. Jerzego (stąd nazwa ulicy Świętojerska). Kościół dziś nie istnieje. Tak natomiast wygląda plac z kościoem S.S. Sakramentek. 
Gdy robiłam dla Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego krótką „migawkę” o dzieciństwie prapradziadka zapomniałam wziąc ze sobą aparata fotograficzny, by trochę dokładniej pofotografować miejsca związane z jego dzieciństwem. Pora to nadrobić. Oto część pierwsza. Narodziny.
„Urodziłem się w Warszawie dnia 24 września 1841 o godzinie 9 i pół rano w domu pod N 1822 przy ulicy Koźlej z ojca Pawła Piekarskiego rodem z Wadowic pod Krakowem i matki Julijanny z Dobrzańskich Piekarskiej rodem z Jarosławia w Galicji…”
Niebieską kropką oznaczono to miejsce gdzie prawdopodobnie stał ten dom.
Jak to wygląda dziś? Po domu nie ma nawet śladu. 
Wśród pamiątek po przodkach są… dawne bilety MZK należące do Władysława Piekarskiego. Jakże inne od tych, które mamy dzisiaj… Władysław Piekarski był przyrodnim bratem mojego pradziadka Ludwika Rocha Piekarskiego.
Urodzona prawdopodobnie w Radomiu (ale będę jeszcze sprawdzać źródła). Jako kilkunastoletnia dziewczyna pomagała osadzonemu w więzieniu w Radomiu powstańcowi styczniowemu. W zamian za tę pomoc dostała od niego namalowany akwarelą obrazek, na którym w rogu jest jej monogram z kwiatów, czyli litery E.W.
Obrazek, który Emilia z Wróblewskich Adamska dostała od powstańca styczniowego, w zamian za niesioną mu pomoc, kiedy siedział w więzieniu w Radomiu wtrącony tam przez Rosjan.
To najprawdopodobniej jej zdjęcie z dzieciństwa. Jest na nim z rodzeństwem. Jak się nazywało rodzeństwo? Nie wiem.
Emilia z Wrocblewskich z rodzenstwem
A to jedno z ostatnich jej zdjęć. Jest naklejone na odwrocie obrazka podarowanego przez Powstańca styczniowego.
Emilia z Wrocblewskich Adamska
Na zdjęciu powyżej praprababcia Emilia. gdy powstawał ten post byłam przekonana, że siedzi ona na tle domu przy ulicy Puławskiej (dawniej Nowoaleksandryjskiej). W tym domu w 1932 roku urodził się jej prawnuk Maciej Paweł Piekarski. Po odkryciu w paźzierniku 2015 roku „gnijącego albumu”, w którym większośc zdjęć pochodzi z Saskiej Kępy sprzed domu przy Walecznych 37 już wiem, ze to zdjęcie zostało zrobione na Saskiej Kępie.
