Moja mama miała jednego brata, z którym bez przerwy się kłóciła, czemu zdaje się przeczyć ta fotografia. To wujek Stefan Stec (uwielbiałam go) i moja mama.
Udostępnij na:
Archiwum kategorii: Piekarscy
Dokument z teczki Antka – ankieta powstańcza
Tę ankietę chyba wypełniał mój Ojciec, ale pewna nie jestem. To domowe ksero.
Udostępnij na:
Dokument z teczki Antka – wiersze o Polsce
Kolejny dokument z teczki stryja Antka to wiersze o Polsce. Antek poległ w powstaniu warszawskim jako 16 letni chłopak.
Konkretnie jest to fragment wiersza „Ojczyzna” autorstwa Marii Konopnickiej. Przepisany na maszynie, bo kiedyś każdy kto kochał poezje przepisywał wiersze dla siebie jeśli nie mógł ich nigdzie kupić w postaci wydanego tomiku wierszy. Możliwe jest też, że było to coś, czego Antek uczył się na jakąś akademię szkolną jeszcze przed wojną.
Pozostałe dwa wiersze na pewno były uczone w przedwojennej Polsce.
„Ojczyzna”
Ojczyzna moja – to ta ziemia droga,
Gdziem ujrzał słońce i gdziem poznał Boga,
Gdzie ojciec, bracia i gdzie matka miła
W polskiej mnie mowie pacierza uczyła.
Ojczyzna moja – to wioski i miasta,
Wśród pól lechickich sadzone od Piasta;
To rzeki, lasy, kwietne niwy, łąki,
Gdzie pieśń nadziei śpiewają skowronki.
Ojczyzna moja – to praojców sława,
Szczerbiec Chrobrego, cecorska buława,
To duch rycerski, szlachetny a męski,
To nasze wielkie zwycięstwa i klęski.
Ojczyzna moja – to te ciche pola,
Które od wieków zdeptała niewola,
To te kurhany, te smętne mogiły –
Co jej swobody obrońców przykryły.
Ojczyzna moja – to ten duch narodu,
Co żyje cudem wśród głodu i chłodu,
To ta nadzieja, co się w sercach kwieci,
Pracą u ojców, a piosnką u dzieci!
Udostępnij na:
Dokument z teczki Antka – wierszyk o Antku
Oto kolejny dokument z Antkowej teczki. Tym razem wierszyk. Autorem pradziadek Ludwik Piekarski, co poznaję po ręcznych dopiskach.
Udostępnij na:
Dokument z teczki Antka – Pacierz za wolność
W teczce mojego stryja Antka zachowało się kilka dokumentów. Nie tylko akt zgonu, ale i kilka wierszy, modlitw i tym podobnych „notatek”. To pacierz za wolność.
Po drugiej stronie tego dokumentu… notatki. Prawdopodobnie mojego dziadka lub pradziadka.
Udostępnij na:
Akt zgonu Antka
Mój stryj Antek zginął w powstaniu Warszawskim. Dokładnie 7 września. To jego akt zgonu ze śladami łez matki, czyli mojej babci – Janiny z Adamskich Piekarskiej.
Udostępnij na:
Borówkobranie
Zbieranie borówek to była rodzinna tradycja. Dziś ja nie robię przetworów, bo i na borówki za daleko, a babcia )mistrzyni borówkowych przetworów) dawno nie żyje. Jednak miłość mojego żołądka do borówek przetrwała.
To zdjęcie z lat 70-tych. ja w postaci kawałka głowy z kawałkiem okularów. A poza tym Ciocia Danusia, Ciocia Berta, Wujek Marek i moja siostra cioteczna Ewa. Zbieramy borówki. Pamiętam, że oblazły mnie wtedy mrówki – niczym Telimenę.
Udostępnij na:
Moje 18 urodziny
Tak wyglądałam, gdy kończyłam 18 lat. W tle magnetofon Kasprzaka, na ścianie Beatlesi. Urodziłam się 24 lipca 1967 roku w Warszawie o 11:13. Astrologowie wszystkich krajów bawcie się. 🙂
Udostępnij na:
Siostry bratu, czyli piękna fotografia
To zdjęcie zachowało się w albumach fotograficznych mojej siostry Danusi. Przedstawia moją mamę Halinę ze Steców (wtedy jeszcze pannę) i jej młodszą siostrę Danusię ze Steców Pawlakową. Mama (z prawej) miała wtedy 22 lata, a ciocia Danusia (z lewej) 18. Zdjęcie zadedykowały rodzeństwu, czyli bratu Stefanowi i jego żonie Bercie.
Udostępnij na:
Rodzice, dzieci i wnuki
To zdjęcie powstało w Szczecinie w latach 50. Są na nim trzy pokolenia, czyli: wujek Stefan Stec – brat mojej mamy, obok moja mama, są tu też babcia Momocińska (teściowa wujka), ale także moja siostra Danusia (ta uśmiechnięta dziewczynka), babcia Konstancja Stecowa z dziadkiem Julianem Stecem i ciocia Berta z Momocińskich Stecowa żona wujka Stefana. Jednej osoby nie rozpoznaję, ale i tak uwielbiam tę fotografię.
Udostępnij na:
